Al sinds mijn kindertijd schrijf ik af en toe gedichten en verhalen. In mijn puberteit was ik overtuigd dat ik talent had en stuurde ik mijn gedichten naar talloze bekende Nederlanders (via hun uitgevers). Van Toon Hermans en Yvonne Keuls kreeg ik bericht terug.....Toon vond het leuk, maar ik moest nog veel oefenen vond hij, en Yvonne zei dat ze niets met gedichten had ;)
Het voelt vaak als een noodzaak om dingen te verwoorden op een andere manier; wellicht beeldender, mooier, intenser...en soms ook kritischer.
Begin jaren '90 maakte ik voor een one-man-show op de Hogeschool Rotterdam de voorstelling 'Tropenkoorts'. Een act hierin was een persiflage op het programma 'Candlelight' van Jan van Veen. Excuses voor het laatste woord in het gedicht! Men moet dit zien in de context van het programma.
Koude dagen zonder sneeuwtapijt
Handen die elkaar zoeken met glas ertussen
Geen spontane omhelzing die je weer verblijdt
Ludieke acties die de eenzaamheid moeten sussen
Wordt het beter na een jaartje afstand van anderhalve meter?
Jawel, want de mens in al zijn creativiteit en pracht
Heeft, als het erop aankomt, vaak voldoende veerkracht
Om na loslaten, vallen, stof happen en verliezen
Weer op te staan, verder te gaan en de overwinning te verkiezen
Warme tijden met een snel kloppend hart
Een hand die liefdevol een andere hand pakt
Weer samenzijn, niet eenzaam en apart
In 2021 hebben we weer echt contact!
(WH-2020)
Oh kerstkalkoen, oh kerstkonijn
wat moet het voor jullie zalig zijn
wanneer allen, van slagers tot magiers
zich zouden scharen tot de groep vegetariers
Oh sparreboom, oh dennenboom
het is pas werk'lijk wonderschoon
wanneer gij ongesnoeid een thuis kan blijven voor vele dieren
en in alle huiskamers, kunstboompjes zullen sieren
Oh appelflap, oh oliebol
waarom vreten wij ons jaarlijks aan jullie vol
waarom maken wij ons niet dik om al dat vet
behalve als we uitgelubberd liggen in een ziekenhuisbed?
Oh verleidelijke en wrede commercie
sla opnieuw je slag en zie
hoe arme weldoeners in warenhuizen krioelen
en de werkelijke weelde van het bestaan niet meer zien en voelen
Oh mooie beloftes en kerstgedachten
hoe kan het dat wij al eeuwen wachten
op dat wat we elkander jaarlijks beloven
en steeds weer van elkaar blijven geloven?
Oh decembermaand, oh kerstfeest
het is me nu alweer teveel geweest
wat mij enkel nog kan verwarmen
is wanneer januari mij zal omarmen.
(WH-1995)
Sterrenlicht
Nieuwjaar in zicht
Kerstgedicht
Was jouw jaar donker of verlicht?
Wat heb jij naast al het consumeren
dit jaar mogen leren?
Wat wil je verfijnen?
En waar laat je volgend jaar nog meer jouw licht op schijnen?
Heb je er tot nu toe alles uit weten te halen?
Kan je voor jezelf en anderen voldoende blijven stralen?
Ik gun jou de gelukzaligheid om al het goede te omarmen
En om jezelf en anderen met hartelijke aandacht te mogen verwarmen
Welk succes je ook behaalt
Je bent pas een ster als je 'verlicht' en straalt.
(W.H., Rotterdam 2016)
Copyright 2024, WH